De Volkskrant heeft een rondgang gemaakt langs scholen die dit schooljaar al passend onderwijs hebben ingevoerd. De conclusie van de krant: deze scholen zijn er gematigd positief over.
Op 1 augustus aanstaande wordt de Wet passend onderwijs van kracht. Het mag dan in principe niet meer mogelijk zijn dat een kind tussen wal en schip valt. De schoolbesturen krijgen zorgplicht: ze moeten zorgen voor een passende plaats voor elk kind, op een van de eigen scholen of buiten de organisatie. Daarvoor zijn er samenwerkingsverbanden.
De aanloop naar passend onderwijs gaat gepaard met veel scepsis. Het onderwijs zou er slechter van worden doordat scholen onvoldoende zouden zijn geoutilleerd om kinderen met een extra zorgbehoefte op te vangen. Onder leerkrachten bestaat de vrees dat de werkdruk toeneemt. Bovendien zouden ouders niet goed worden geïnformeerd.
Toch zijn volgens de Volkskrant pilotscholen in de regio’s Utrecht en Stichtse Vecht, Helmond-Peelland en Zuid-Kennemerland, die een jaar eerder met passend onderwijs zijn begonnen, er gematigd positief over. ‘De scholen zijn vooral blij dat ze meer vrijheid hebben om het beschikbare geld naar eigen inzicht te besteden’, meldt de krant.
‘Relatief eenvoudige zorg, zoals voor kinderen met dyslexie of dyscalculie en kinderen die hoogbegaafd zijn, mogen ze bij ons in de regio zelf vormgeven’, zegt Marja van Leeuwen van het samenwerkingsverband Helmond-Peelland VO. ‘Het hoeft niet meer aangevraagd en geadministreerd te worden, ze betalen het uit hun eigen budget. Die vrijheid vinden scholen fantastisch.’
De Volkskrant schrijft dat doemscenario’s van bezorgde ouders en leraren over een massale verhuizing van kinderen uit het speciaal onderwijs naar regulier onderwijs in de pilotregio’s niet bleken uit te komen. ‘Vooral in de kleuterklassen en de brugklassen stromen nieuwe zorgleerlingen in, waardoor de overgang geleidelijk gaat. Het gaat bovendien om relatief kleine aantallen, vaak een enkele leerling per klas. Bovendien: voor de ‘zware’ zorgleerlingen blijft het speciaal onderwijs gewoon bestaan.’