Artikel 23 van de Grondwet over de vrijheid van onderwijs is een ‘uitstekende waarborg (…) om recht (te) doen aan pluriformiteit’. Dat staat in het verkiezingsprogramma van het CDA.
Volgens de christendemocraten geeft artikel 23 ouders de mogelijkheid ‘om in vrijheid te kiezen voor goed onderwijs dat past bij hun visie op de opvoeding van hun kind’. Bovendien geeft de grondwettelijk vastgelegde vrijheid van onderwijs ‘scholen optimaal ruimte voor een herkenbaar, eigen onderwijsaanbod’ dat volgens het CDA bijdraagt aan ‘een weerbare democratie en hechte gemeenschappen’.
Volgens de partij van lijsttrekker Henri Bontenbal koestert het CDA artikel 23, omdat het ‘de beste illustratie (is) van de plurale samenlevingsvisie die in deze tijd zo nodig is’. Het CDA wil ouders stimuleren om medeverantwoordelijkheid te nemen voor hun scholen door bijvoorbeeld schoolverenigingen en ouderinitiatieven.
Burgerschapsonderwijs
Het verkiezingsprogramma van het CDA gaat ook in op de taak van het onderwijs om voor goed burgerschapsonderwijs te zorgen. ‘Niet alleen in de vorm van meer kennis over democratie en rechtsstaat, maar juist ook over omgaan met verschillen en denken vanuit gemeenschappelijke belangen. Zo leren we kinderen op een respectvolle manier om te gaan met verschillende opvattingen en diverse leefwerelden’, zo staat in het programma.
Daarin staat onder andere ook dat de samenleving leraren weer moet gaan steunen in waar ze goed in zijn, namelijk ‘onderwijzen met aandacht’. De problemen die samenhangen met het lerarentekort, kunnen wat het CDA betreft worden bestreden ‘door docenten, mensen in opleiding tot docent en niet-educatieve specialisten samen te brengen’. Bovendien wil het CDA dat jonge docenten betere begeleiding krijgen en ook hulp bij het versneld aflossen van hun studieschuld. Daar ziet het CDA een rol weggelegd voor de schoolbesturen.
De taak van docenten moet wat betreft het CDA allereerst die van educatief rolmodel zijn. ‘Met de scholen en hun vertegenwoordigers zal een indringende dialoog gestart worden om de opstapeling van maatschappelijke verlangens aan het onderwijs en de scholen fors te reduceren.’